سراج24- گروه سیاسی- علیرضا احمدی|کارگزاران به واسطه آنکه در ایام ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی متولد شد، به عنوان یک جزب و گروه جناح راستی شناخته می شد. آن روزها تلقی جامعه از هاشمی رفسنجانی به عنوان نماینده جناح راست بود و بسیاری از گروه ها و افراد تندرو خصوصا در دوره دوم ریاست جمهوری اش، او را با القاب بی ادبانه خطاب می کردند. از همین رو کارگزاران که یک حزب دولتی محسوب می شد نیز در دایره تفکرات هاشمی رفسنجانی و طیف همراه او به شمار می آمد و شناخته می شد.
رفته رفته با شکل گیری جبهه اصلاحات که در تقابل با کارگزاران و سیاست های هاشمی رفسنجانی در دوم خرداد متولد شد، کارگزارانی ها تا مدتی در حاشیه بودند و «مشارکت» یعنی حزب دولتی جبهه اصلاحات سکان جناح چپ را در دست گرفته بود.
به گزارش سراج24 این بازه زمانی اما خیلی به طول نیانجامید و مشارکت و کارگزاران دو حزب دولتی در یک فرآیند ترکیبی سیاسی با هم گره خوردند و اهداف آنان در یک مسیر دنبال شد. پس از این مرحله و با فرا رسیدن انتخابات سال 84 بسیاری از کسانی که روزگاری با توهین به هاشمی رفسنجانی شناخته می شدند، در راستای تقابل با جبهه مقابل خود، آواز حمایت از هاشمی و مدح و ستایش رفسنجانی سر دادند.
با این حال و به رغم حمایت از هاشمی رفسنجانی توسط مشارکتی ها و کارگزارانی ها و در مجموع طیفی که زیر چتر اصلاحات شناخته می شد، شاهد شکست هاشمی در برابر احمدی نژاد در انتخابات نهم ریاست جمهوری بودیم.
سیاست های دوره احمدی نژاد و رشد رویکرد اصولگرایی در کشور که در تضاد کامل با سیاست های دوران هاشمی و خاتمی بود، در هم تنیدگی کارگزاران با جناح چپ را بیش از پیش کرد و تا آنجا به جلو برد که در انتخابات امسال و در غیاب و انحلال مشارکت شاهد بودیم کارگزاران به عنوان یک حزب دو نبش و به عبارتی دست چپی – دست راستی عمل کرد. در همین اوضاع هاشمی رفسنجانی نیز به رغم آنکه رویکرد سیاسی مشخصی داشت، اما سعی او و رسانه های حامی اش بر این بود تا هاشمی ذیل یک شخصیت فراجناحی در کشور معرفی شود.
بعد از آنکه سیاست های دکتر روحانی با عنوان اعتدال شناخته و رایج شد و روحانی خود را وابسته به هیچ حزب و جناحی اعم از اصولگرا و اصلاح طلب یا راست و چپ ندانست، کارگزاران هم که از مدت ها قبل برنامه ریزی فکری و عملیاتی داشت، سعی کرد ضمن به رسمیت شناختن استقلال جریانی و فکری رئیس جمهور از سیاست های اعتدالی هم حمایت کند و علاوه بر بازی در پازل اعتدال که از مدت ها قبل شروع آن را کلید زده بود، رویکردی را انتخاب کند که دولت و کارگزاران را در یک رابطه تعاملی قرار دهد. حمایت دولت از کارگزارانی ها و شناسایی هاشمی رفسنجانی به عنوان پدرخوانده اعتدال در جامعه از سویی و حمایت کارگزارانی ها و شخص هاشمی رفسنجانی از دولت روحانی، نقشی است که امروز دولتی ها و کارگزارانی ها در یک رابطه تعاملی برای رسیدن به اهداف مشترک ایفا می کنند.
امروز به وضوح می توان مشاهده کرد که هدف بزرگ این نقش آفرینی در مسیر انتخابات مجلس دهم است. کارگزاران که همواره در مجلس دارای ائتلافی موثر بود حال چه در اکثریت و چه در اقلیت، این بار می کوشد تا مدیریت کامل مجلس را در دست گیرد و با سیطره کامل بر اصلاح طلبان، نمایندگانی را روانه خانه ملت کند که حامی سیاست های فعلی و وضعیت پیش برنده دولت باشند. وضعیتی که در آن سود کارگزارانی ها، مشارکتی ها و دوم خردادی ها و دولت اعتدالی گنجانده شده است و مجلس را برای رسیدن به این منافع، سنگر بعدی می بینند که باید به سوی فتح آن حرکت کنند.
